Toyohari of ‘Oost-Aziatische naaldtherapie’ is een sterk ontwikkelde technisch geavanceerde vorm van meridiaantherapie. Het was aanvankelijk ontwikkeld door zeer ervaren blinde beoefenaars in Japan en is voortdurend verfijnd in de 50 jaar sinds het begon. In Toyohari-naalden worden niet ingebracht om behandelingseffecten te veroorzaken. Dit vereist veel gestructureerde studie om te kunnen uitvoeren. De beoefenaars hebben de behandeling in Toyohari-stijl met succes toegepast voor een breed scala aan omstandigheden. De aanpak is erg comfortabel voor de patiënt, vooral degenen die zich zorgen maken over de naalden. De behandeling wordt beoordeeld door veranderingen van de peulvruchten en huidconditie.

Branche-behandelingsbenaderingen omvatten de volgende algemene:

Technieken:

chishin – lichte naalden voor een paar minuten

kyutoshin – aanbrengen van moxa op de naalden

okyu – aanbrengen van moxa op drukpunten op de huid

chinetsukyu – toepassing van een zeer zachte vorm van moxa

hinaishin – toepassing van zeer kleine naalden die worden ingebracht

zeer ondiep en een paar dagen bewaard

empishin – toepassing van een ander type kleine naald dat is

enkele dagen bewaard

ryu – aanbrengen van kleine metalen balletjes om druk uit te oefenen op punten op het lichaamsoppervlak

kyukaku – toepassing van ‘cupping’ met gepompte cups

shiraku – toepassing van micropunctuur om de bloedsomloop te stimuleren